-Wypiłam już dużo wina tego wieczoru, ale z chęcią - odwzajemniłam jego uśmiech.
Ja już chyba nie myślę! Zaraz moje włosy i oczy zmienią kolor! Co on sobie pomyśli? Nie lubiłam przybierać diabolicznego wyglądu. ,,Za dnia Anielica, po zmroku Diablica'' - tym właśnie byłam.
Po chwili byliśmy przed jego domem, a raczej wspaniałą rezydencją. Myślałam, że moja willa jest duża, ale jego dom był kilkukrotnie większy.
Niebo stało się ciemniejsze. I poczułam dreszcz na ramionach, po chwili moje włosy stały się czarne jak nocne niebo w nowiu księżyca, oczy stały się intensywnie czerwone, a paznokcie równie ciemne jak włosy. Myślałam, ze dostanę zawału, musiałam spojrzeć na inną datę, a przy niej późniejszy zachód słońca. Zerknęłam na Zevrana.
-Chyba jednak powinnam wrócić do domu - powiedziałam.
Zevran?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz